„Mówię rzecz, jak jest – kolor biały nie rozwija się przez niuanse”. Wybrane przykłady funkcjonowania symboliki bieli w liryce Cypriana Norwida

Abstrakt

artykule przedstawiono funkcjonowanie bieli jako symbolu w twórczości poetyckiej Cypriana Norwida na wybranych przykładach. Autorka wskazuje, że zagadnienie to nie zostało jeszcze w pełni zbadane, a artykuł ze względu na jego rozległość jest jedynie zarysem tematu. Badania koncentrują się na kilku wybranych znaczeniach: bieli krajobrazu, bieli jako symbolu szlachetności i boskości, dziewictwa i czystości, a nawet etycznej dwuznaczności. W tekście rozróżniono także motywy bieli i bladości. Biel kojarzy się przede wszystkim z tematem światła w poezji, który Norwid bardzo często używał, ale to nie jedyne znaczenie. Kultura starożytna i chrześcijańska definiowała semantykę białego koloru jako symbol czystości, dziewictwa i boskości i takie znaczenia dominują w wierszach Norwida. Co ciekawe, pisarz wykorzystał biel także do opisania natury zła. Poeta zestawił symbolikę bieli, porównując ją z brudem czy czernią, gromadził tematy związane z bielą, by ukazać jej znaczenie w szerszym kontekście. Podsumowując, Norwid w swoich poetyckich utworach często posługiwał się symboliką bieli w sposób zdeterminowany kulturą, robił to jednak w sposób oryginalny, wzbogacając ją własnymi pomysłami i skojarzeniami.