Samotność nad kartką papieru. Dąbrowska jako epistolografka

Autor

  • Ewa Głębicka Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie

Słowa kluczowe:

Dąbrowska Maria, epistolografia - XX w., edytorstwo

Abstrakt

Publikacja Dzienników Marii Dąbrowskiej pozwoliła spojrzeć na pisarkę z nowej, nieznanej wcześniej perspektywy; jej diariusz okazał się jednym z najważniejszych świadectw współczesności. Zaskoczeniem dla historyków literatury okazała się w latach następnych rozległa korespondencja pisarki, licząca wiele tysięcy listów. Wśród wielu jej zespołów najciekawsze są listy wymieniane z Marianem Dąbrowskim (wyd. 2005), Jerzym Stempowskim (wyd. 2010) i jego ojcem, Stanisławem (edycja w przygotowaniu), a także z wieloletnią towarzyszką życia, Anną Kowalską. Ten ostatni zespół, liczący ponad 3100 listów, decyzją spadkobierców zatwierdzony do publikacji, zostanie wydany w całości w latach 2016-22; prace nad pierwszym tomem (1943-45) są istotnie zaawansowane. Wśród przewidzianych do wydania w nieodległej przyszłości zespołów jest też korespondencja z Kazimierzem Wierzyńskim. Artykuł omawia najważniejsze zespoły listów od i do Dąbrowskiej, wskazując na ich faktograficzne  bogactwo i biograficzną specyfikę.

Pobrania

Opublikowane

2021-05-30

Jak cytować

Głębicka, E. . (2021). Samotność nad kartką papieru. Dąbrowska jako epistolografka. Tematy I Konteksty, 7(2), 264–279. Pobrano z https://journals.ur.edu.pl/tematyikonteksty/article/view/2030

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy