Chicagowska wiosna Przybosia. O Tymoteuszu Karpowiczu promującym polską awangardę

Autor

  • Magdalena Kokoszka Uniwersytet Śląski w Katowicach

DOI:

https://doi.org/10.15584/tik.2020.22

Słowa kluczowe:

awangarda, Tymoteusz Karpowicz, Julian Przyboś, Czesław Miłosz, Towarzystwo Norwidowskie w Chicago

Abstrakt

Tekst nawiązuje do Międzynarodowej Konferencji Przybosia zorganizowanej w dniach 8–9 kwietnia 1992 r. na University of Illinois w Chicago, ale głównym bohaterem artykułu jest Tymoteusz Karpowicz, spiritus movens tego przedsięwzięcia, poeta, dramaturg i profesor UIC . Autorka tekstu opisuje próby popularyzacji polskiej tradycji awangardowej wśród amerykańskiej Polonii. Próbuje także zbadać związek między działalnością naukową i popularno-naukową Karpowicza a jego preferencjami estetycznymi, proponowanym modelem poezji czy stosunkiem do innych poetów (m.in. Cypriana Kamila Norwida, Bolesława Leśmiana, Juliana Przybosia czy Czesława Miłosza). Artykuł jest refleksją na temat estetycznych i etycznych wymagań Karpowicza wobec sztuki: jego zamiłowania do jednorodnych wzorców literackich oraz przekonania, że poezja jest szersza niż słowa, że twórczość i życie są nierozłączne.

Downloads

Bibliografia

Balcerzan E., Bogatszy od legendy, „Dekada Literacka” 1992, nr 5.

Balcerzan E., Od Przybosia (do łososia), w: tegoż, Zuchwalstwa samoświadomości, Lublin 2005.

Balcerzan E., Śmiech pokoleń – płacz pokoleń, Kraków 1997.

Błoński J., Odmarsz, Kraków 1978.

Boski żart tożsamości, z prof. T. Karpowiczem rozmawia E. Sułkowska-Bierezin, „Odra” 2007, nr 11.

Dłuski S., Dlaczego poezja Przybosia mnie nie „bierze”, „Dekada Literacka” 1992, nr 5.

Dłuski S., Korespondencja, „Odra” 1992, nr 11.

Dusza E., Dlaczego Przyboś?, „Gwiazda Polarna” 1992, nr 21.

Janion M., Zmierzch paradygmatu, w: tejże, „Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś”, Warszawa 1996.

Japola J., Międzynarodowa Konferencja Norwidowska w Chicago, „Znak” 1984, nr 2/3.

Karpowicz mówi, Karpowicz czyta wiersze, „Przecinek” 2001, nr 11.

Karpowicz T., By narodowe stało się ogólnoludzkie, „Ameryka” 1976, nr 190.

Karpowicz T., Eseje, t. 1, red. J. Roszak, Wrocław 2019.

Karpowicz T., Pamięć i indywidualność, „Pomosty” 2009, t. 14.

Karpowicz T., Poezja niemożliwa. Modele Leśmianowskiej wyobraźni, Wrocław 1975.

Karpowicz T., Falkiewicz A., Miłobędzka K., Dwie rozmowy (Oak Park / Puszczykowo / Oak Park), wybór listów i ilustracji oraz wprowadzenie K. Miłobędzka, oprac. i przygotowanie materiałów do druku J. Borowiec, Wrocław 2011.

Kierc B., Juliana Przybosia ziemia gwiezdnie pojęta, „Akcent”1992, nr 4.

Kunstmann H., Karpowicz T., Listy 1959–1993, oprac. i do druku podał M. Zybura, Wrocław 2011.

Kuźma E., Odwrócony Przyboś, czyli Karpowicz, w: Przez znaki – do człowieka, red. B. Sienkiewicz, Poznań 1997.

Kwiatkowski J., Wizja przeciw równaniu. (Nowa walka romantyków z klasykami), „Życie Literackie” 1958, nr 3.

Latawiec B., Tymoteusz Karpowicz, Julian Przyboś i..., w: tejże, Zegary nie do zatrzymania. Literackie portrety, listy, szkice, Mikołów 2012.

List C. Miłosza do A. Międzyrzeckiego, „Kwartalnik Artystyczny” 2007, nr 3.

Maciąg W., O Przybosiu, „Dekada Literacka” 1992, nr 5.

Małczyński B., Literaturoznawstwo możliwe czy niemożliwe? Karpowicz czyta Leśmiana i Norwida, w: Polonistyka wobec wyzwań współczesności, t. 1, red. S. Gajda, I. Jokiel, Opole 2014.

Mroczkowski J., O Julianie Przybosiu w USA. Korespondencja z Chicago, „Nowy Świat” 1992, nr 91.

„Najwyższym szczęściem dzieci ziemi jest jedynie osobowość”, z prof. M. Janion rozmawiają Z. Benedyktowicz, C. Robotycki, „Polska Sztuka Ludowa – Konteksty” 1995, t. 49, z. 3–4.

Nasiłowska A., Struktura i autorytet. Julian Przyboś i Czesław Miłosz w poezji współczesnej, w: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej, red. A. Brodzka, Warszawa 1994.

Norwid C. K., Fortepian Szopena, w: tegoż, Utwory wybrane, wybrał i oprac. M. Inglot, Wrocław–Warszawa–Kraków 1997.

Pięć listów Tymoteusza Karpowicza do Anny Frajlich, oprac. J. Roszak, „Przestrzenie Teorii” 2007, nr 8.

Prokop J., Czyściec pisarzy. Przyboś, „Dekada Literacka” 1992, nr 5.

Roszak J., Odróżanie. Przyboś Karpowicza, w: tejże: Synteza mowy Tymoteusza Karpowicza, Poznań 2011.

Roszak J., W cztery strony naraz. Portrety Karpowicza, Wrocław 2010.

Skręt R., Międzynarodowa sesja poświęcona Przybosiowi, „Dekada Literacka” 1992, nr 19.

Sławiński J., Próba porządkowania doświadczeń, w: tegoż, Prace wybrane, t. 5: Przypadki poezji, Kraków 2001.

Spychalski M., Poeci do czyśćca, „Odra” 1992, nr 7/8.

Spychalski M., Szoda J., Mówi Karpowicz, Wrocław 2005.

Stala M., Przyboś dzisiaj, „Dekada Literacka” 1992, nr 5.

Szaruga L., Przyboś w Chicago, „Życie Warszawy” 1992, nr 104.

Szymański W. P., Julian Przyboś – korzenie utopii, „Arka” 1992, nr 37–38.

Szymański W. P., Opowieści o przyjaźni, w: tegoż, Ogród plewiony. Opowieści autobiograficzne, Kraków 2003.

Tkaczyszyn-Dycki E., Siedemdziesiąte urodziny Tymoteusza Karpowicza, „Kresy” 1992, nr 11.

Twórcza negacja. Rozmowa o poezji, z T. Karpowiczem rozmawia R. Sawicki, „Wieloczas” 1983, nr 1/2.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-28

Jak cytować

Kokoszka, M. . (2020). Chicagowska wiosna Przybosia. O Tymoteuszu Karpowiczu promującym polską awangardę. Tematy I Konteksty, 15(10), 282–297. https://doi.org/10.15584/tik.2020.22