Nauczanie programowania w polskim szkolnictwie
DOI:
https://doi.org/10.15584/di.2015.10.11Słowa kluczowe:
programowanie, system edukacjiAbstrakt
W artykule przedstawiono problemy związane z nauką języków programowania w polskim systemie oświaty. Analizując treści podręczników do nauki informatyki i technologii informacyjnej z kilkunastu ostatnich lat zwrócono uwagę na ewolucję, jakim podlegały programy nauczania języ-ków programowania. Zwrócono uwagę na motywy, jakimi kierowano się przy wyborze konkret-nych języków programowania. Wskazano na postępujący proces wykorzystywania przy pisaniu programów komputerowych coraz bardziej złożonych, a tym samym coraz trudniejszych do opa-nowania platform programistycznych. Uwzględniając obecny stan wiedzy dotyczący bezpieczeń-stwa programów, zwłaszcza tych wykorzystywanych w sieci, wskazano na trudności, na jakie natrafić mogą początkujący programiści przy pisaniu funkcjonalnych, a jednocześnie bezpiecznych aplikacji. Zaprezentowano pogląd, że obecnie nauką programowania powinni zostać objęci tylko najzdolniejsi uczniowie/studenci, którzy będą w stanie sprostać niezwykle rygorystycznym wyma-ganiom związanym z zapewnieniem odpowiedniego bezpieczeństwa projektowanych aplikacji.Pobrania
Opublikowane
2015-12-15
Jak cytować
Iskierka, S., Krzemiński, J., & Weżgowiec, Z. (2015). Nauczanie programowania w polskim szkolnictwie. Dydaktyka Informatyki, 10, 99–107. https://doi.org/10.15584/di.2015.10.11
Numer
Dział
TECHNOLOGIE INFORMACYJNO-KOMUNIKACYJNE W EDUKACJI