Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa

Autor

  • Anna Wzorek Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

DOI:

https://doi.org/10.15584/tik.2020.29

Słowa kluczowe:

Wacław Oszajca, ekfraza, poezja kapłańska, , klasyka malarstwa europejskiego, poezja współczesna

Abstrakt

Artykuł przedstawia poetycką refleksję Wacława Oszajcy na temat arcydzieł malarstwa światowego. W swoich lirykach kapłan-poeta opisuje obrazy należące do klasyków malarstwa: Mona Lisę Leonarda da Vinci, obrazy Rembrandta (Powrót syna marnotrawnego, Ofiara Abrahama), tryptyk Hansa Memlinga Sąd Ostateczny i Ostatnia wieczerza Salvadora Dali. Jego wiersze są bardzo krótkie, zawsze stanowią próbę uchwycenia dramatycznego charakteru sceny. Spośród analizowanych wierszy Oszajcy najciekawszy, najcenniejszy wydaje się utwór o wizerunku Rembrandta Powrót syna marnotrawnego. Sprowadza się on do oskarżenia tytułowego bohatera; autor pomija ważne tematy biblijne - miłosierdzie i skruchę. Poemat Oszajcy opisuje nie tylko arcydzieła malarstwa, ale służy także przywołaniu mniej znanych obrazów - Crayera czy Mariana Malarza.

Downloads

Bibliografia

Avermaete R., Rembrandt i jego czasy, Warszawa 1978.

Białostocki J., Sztuka cenniejsza niż złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery, Warszawa 2001.

Biela B., Trzynasty tom wierszy Wacława Oszajcy. (Wacław Oszajca – Żeby nie spłoszyć), „Akcent” 2004, nr 3–4.

Chrapek J., Otwarty na Boga i ludzi, w: Wspomnienia o ks. Januszu St. Pasierbie, red. M. Wilczek, Pelplin 2000.

Cisło M., Poezja jest dla mnie religią, „Res Publica Nowa” 1995, nr 7/8.

Ćwikliński K., Osobowość zwielokrotniona, „Nowe Książki” 1996, nr 7.

Encyklopedia surrealizmu, przekł. K. Janicka, Warszawa 1993.

Escholier R., Delacroix, przekł. F. Konopka, Warszawa 1965.

Herbert Z., Mona Liza, w: tegoż, Studium przedmiotu, Wrocław 1996.

Jullian P., Delacroix, przekł. Z. Cierniakówna, Warszawa 1963.

Kaczmarski J., Syn marnotrawny (wg obrazów H. Boscha i Rembrandta von Rijn), w: tegoż, Antologia poezji, Warszawa 2012.

Kaczor W., Skibiński C., Nie szata zdobi księdza, „Kontakt. Dwutygodnik internetowy” 2012, nr 22.

Kamecki F., Cicerone, w: tegoż, Ten, co umywa nogi. Wiersze zebrane z lat 1960–2000, Pelplin 2001.

Kamecki F., Walka Jakuba z aniołem, w: tegoż, Ten co umywa nogi. Wiersze zebrane z lat 1960–2000, Pelplin 2001.

Kofta J., Mona Lisa, w: tegoż, Co to jest miłość. Wiersze i piosenki zebrane, t. 1, Warszawa 2011.

Lechicki J., Uśmiech Mony Lizy, w: tegoż, Pojedynek z sobą, Kielce 1999.

Łysiak W., Malarstwo białego człowieka, t. 5, Warszawa 1999.

Monkiewicz M., Rembrandt, w: Sztuka świata, t. 7, red. A. Lewicka-Morawska, Warszawa 1994.

Oszajca W., Posłowie, w: tegoż, Reszta większa od całości. Wiersze 1974–2003, Warszawa 2003.

Oszajca W., Reszta większa od całości. Wiersze 1974–2003, Warszawa 2003.

Oszajca W., …Ty za blisko, my za daleko…, Lublin 1985.

Różewicz T., Syn marnotrawny (z obrazu Hieronima Boscha), w: tegoż, Wybór poezji, Wrocław 2016.

Stanik S., Poeta-ksiądz czy ksiądz-poeta?, „Nowe Książki” 1994, nr 2.

Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności: Stendhal, Delacroix, Baudelaire, Warszawa 1972.

Śliwa L., Jedność wszechświata, „Gość Niedzielny” 2013, nr 19.

Trzeciak P., Hans Memling, Warszawa 1981.

Żeromski S., Ludzie bezdomni, Lublin 1982.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-28

Jak cytować

Wzorek, A. (2020). Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa. Tematy I Konteksty, 15(10), 387–400. https://doi.org/10.15584/tik.2020.29