Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa
DOI:
https://doi.org/10.15584/tik.2020.29Słowa kluczowe:
Wacław Oszajca, ekfraza, poezja kapłańska, , klasyka malarstwa europejskiego, poezja współczesnaAbstrakt
Artykuł przedstawia poetycką refleksję Wacława Oszajcy na temat arcydzieł malarstwa światowego. W swoich lirykach kapłan-poeta opisuje obrazy należące do klasyków malarstwa: Mona Lisę Leonarda da Vinci, obrazy Rembrandta (Powrót syna marnotrawnego, Ofiara Abrahama), tryptyk Hansa Memlinga Sąd Ostateczny i Ostatnia wieczerza Salvadora Dali. Jego wiersze są bardzo krótkie, zawsze stanowią próbę uchwycenia dramatycznego charakteru sceny. Spośród analizowanych wierszy Oszajcy najciekawszy, najcenniejszy wydaje się utwór o wizerunku Rembrandta Powrót syna marnotrawnego. Sprowadza się on do oskarżenia tytułowego bohatera; autor pomija ważne tematy biblijne - miłosierdzie i skruchę. Poemat Oszajcy opisuje nie tylko arcydzieła malarstwa, ale służy także przywołaniu mniej znanych obrazów - Crayera czy Mariana Malarza.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.