Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa

Autor

  • Anna Wzorek Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

DOI:

https://doi.org/10.15584/tik.2020.29

Słowa kluczowe:

Wacław Oszajca, ekfraza, poezja kapłańska, , klasyka malarstwa europejskiego, poezja współczesna

Abstrakt

Artykuł przedstawia poetycką refleksję Wacława Oszajcy na temat arcydzieł malarstwa światowego. W swoich lirykach kapłan-poeta opisuje obrazy należące do klasyków malarstwa: Mona Lisę Leonarda da Vinci, obrazy Rembrandta (Powrót syna marnotrawnego, Ofiara Abrahama), tryptyk Hansa Memlinga Sąd Ostateczny i Ostatnia wieczerza Salvadora Dali. Jego wiersze są bardzo krótkie, zawsze stanowią próbę uchwycenia dramatycznego charakteru sceny. Spośród analizowanych wierszy Oszajcy najciekawszy, najcenniejszy wydaje się utwór o wizerunku Rembrandta Powrót syna marnotrawnego. Sprowadza się on do oskarżenia tytułowego bohatera; autor pomija ważne tematy biblijne - miłosierdzie i skruchę. Poemat Oszajcy opisuje nie tylko arcydzieła malarstwa, ale służy także przywołaniu mniej znanych obrazów - Crayera czy Mariana Malarza.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-28

Jak cytować

Wzorek, A. (2020). Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa. Tematy I Konteksty, 15(10), 387–400. https://doi.org/10.15584/tik.2020.29